Vóór de Tweede Wereldoorlog was titanium, oftewel titaan, een verleidelijk laboratorium curiosa voor met name metallurgen die mogelijkheden zagen in de combinatie van sterkte en licht gewicht. Ondanks hun verwoede pogingen om titanium in grotere volumes te produceren, lukte het hen alleen om titanium in oxidevorm te produceren voor gebruik als witte kleurstof voor o.a. verf.

Klik hier om het artikel op de website van MCB Specials verder te lezen